اثر ایمپلنت هورمون ۱۷ بتا- استرادیول بر روند توسعه گنادی فیل ماهیان پرورشی در مرحله پیش زرده سازی

مطالعه حاضر به بررسی اثر سطوح مختلف ایمپلنت هورمون استرادیول بر روند توسعه گنادی در 20 عدد از فیل ماهیان پرورشی سه ساله که در مرحله پیش زرده سازی بودند، می پردازد. فیل ماهیان این مطالعه به صورت داخل صفاقی هر 5/1 ماه با کپسول هایی که با 3، 6 و 12 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن استرادیول و کره کاکائو به عنوان حامل پر شده بودند مورد ایمپلنت قرار گرفتند و ماهیان تیمار کنترل، کپسول هایی را که تنها محتوی حامل بود دریافت نمودند. ماهیان در پایان مدت مطالعه (پس از طی 190 روز) برای تعیین مرحله رسیدگی جنسی، اندازه گیری قطر تخمک و تهیه اسلایدهای بافت شناسی مورد بیوپسی قرار گرفتند. در اندازه گیری قطر تخمک ماهیان در پایان مدت مطالعه اختلاف معنی دار آماری در تیمارهای مختلف وجود نداشت (05/0p>). در بررسی هیستولوژیک به عمل آمده در پایان مدت مطالعه نیز هیچ اختلاف معنی داری به لحاظ مساحت تخمک، قطر تخمک، مساحت هسته، قطر هسته و نسبت مساحت هسته به مساحت تخمک مشاهده نشد (05/0p>). با تکیه بر مطالعات بافت شناسی و شاخص های اندازه گیری شده در تخمک فیل ماهیان می توان بیان داشت که به کارگیری هورمون سبب تغییر در تخمک فیل ماهیان شده است اما به دلیل رشد کند تخمک در این مرحله و مدت محدود استفاده از این هورمون، اختلاف معنی داری یافت نشد.